Μαύρη ημέρα για την Κωπηλασία. "Ας μην απογοητεύσουμε τους εαυτούς "
Αρχικά θα ήθελα να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους γονείς αυτού του θαυμάσιου αθλητή της Εθνικής μας Ομάδας. Όσοι έχουν κάνει αφοσιωμένο αθλητισμό στη κωπηλασία (φυλάω τη λέξη πρωταθλητισμό για όσους αμείβονται συστηματικά με συμβόλαια) γνωρίζουν ότι απαιτεί εξαιρετικό χαρακτήρα και δύναμη ψυχής αυτή η προσπάθεια, καθώς και ένα σωματότυπο που στα αρχαία χρόνια θα τιμούσε τη πόλη του και την Ελλάδα (γιατί ήταν ικανοί να δημιουργήσουν τέτοιο αθλητή).
Έμαθα το θλιβερό γεγονός την Παρασκευή το βράδυ σε ένα γαμήλιο χορό στον οποίο βρισκόμουν και συνειδητοποίησα το γεγονός της αντίθεσης ζωή-θάνατος. Προσπάθησα να το ξεπεράσω αλλά δεν τα κατάφερα. Το ίδιο βράδυ ξύπνησα στις 3 τα ξημερώματα από ένα άγχος αποπνικτικό, σαν να ήμουν εγώ ο Διονύσης που πνιγόταν στα υγρά του. Η αιτία ήταν ότι ένιωσα ένοχος, πολύ ένοχος…
Για χρόνια απείχα από τα κωπηλατικά πεπραγμένα αλλά ήξερα καλά την αλήθεια, δηλ. ότι αυτοί που διοικούν την ΕΚΟΦΝΣ ήταν και είναι ανίκανοι να κρατήσουν το τιμόνι και να οδηγήσουν το άθλημα σε ασφαλές λιμάνι. Είναι ανίκανοι να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του υψηλού πρωταθλητισμού και τις υποχρεώσεις που δημιουργεί αυτός στην ηγεσία της ΕΚΟΦΝΣ.
Πολλοί θεωρούν λανθασμένα ότι αυτοί δημιούργησαν αυτό το πρωταθλητισμό και τις διακρίσεις που βλέπουμε αλλά η αλήθεια είναι ότι την ανακάλυψη των ταλέντων, την τεχνική, τα βάρη τα έκαναν στους ομίλους τους, όπου γίγαντες σαν το Μάχο, το Δημουλή, το Μανάτο κάθε μικρού ελληνικού ομίλου κωπηλασίας (οι προηγούμενες γενιές βαλκανιονικών και παγκοσμιονικών δηλ.) περνούσαν το μεράκι και το πόθο της διάκρισης στους νεότερους και δημιουργούσαν καλύτερες υποδομές, ψυχικές και υλικές.
Σήμερα γράφω για να καταγγείλω τις ευθύνες όλων που με το φόβο που έχει απλωθεί στη κωπηλασία όλα αυτά τα χρόνια, σιωπηλά αποδεχόμαστε την απαξίωση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος (όταν το οργάνωνε ο Στάμος στα Γιάννενα είχε 6-8 ναυαγοσωστικά, γιατρό και ασθενοφόρο από τις 6 το πρωί μέχρι 8 το βράδυ). Τη σιωπηλή αποδοχή του φόβου που λέει ότι εάν είσαι προπονητής και πεις κάποιες αλήθειες δεν θα καλύψουν την απόσπαση σου από το σχολείο ή δεν θα σε καλέσουν στην εθνική για κάποιο μικρό έξτρα εισόδημα. Εάν είσαι μεγάλος πρωταθλητής και διεκδικήσεις τη παρουσία γιατρού στις προπονήσεις (ήταν μέσα στη λίστα των αιτημάτων και δυστυχώς δικαιώθηκαν) τότε θα τιμωρηθείς με τρείς μήνες αποκλεισμό!!!
Αλλά όταν σιωπάς με τη πρώτη δυσκολία, όσο επώδυνη να είναι αυτή, τότε τι μεγάλος πρωταθλητής είσαι !!!
Θα ήθελα όμως τώρα να γίνω πολύ συγκεκριμένος, σχετικά με την απόδοση ευθυνών που κατά την γνώμη μου υπάρχουν, απευθυνόμενος στο προπονητή του Διονύση και τους συναθλητές του, οι οποίοι θα πρέπει να καθοδηγήσουν τους άτυχους γονείς αυτές τις δύσκολες ώρες στη μακριά πορεία προς τη Δικαιοσύνη η οποία πορεία θα χρειαστεί πολύ κουράγιο ενάντια στο κακό και στο άδικο.
Κατ’ αρχάς η ευθύνη του ΝΑΟΚ ως ομίλου που κατεβαίνει στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα είναι να εξασφαλίσει την υπογραφή του δελτίου από ένα γιατρό αφού αυτό απαιτεί ο Νόμος. Αν είχε δικαίωμα επιλογής γιατρού, θα είχε κάποια ευθύνη. Στην ελεύθερη αγορά, όμως, ο κάθε αθλητής μπορεί να επιλέξει το γιατρό του. Ακόμα και στη διεθνή βιβλιογραφία, δεν υπάρχει ξεκάθαρα συγκεκριμένος προ-αγωνιστικός ιατρικός έλεγχος. Αυτό γίνεται γιατί δεν μπορεί να ψάχνεις τυφλά ένα νόσημα από τα δεκάδες που κάνουν ανακοπή καρδιάς, ξοδεύοντας χρόνο και χρήμα. Αλλά (λέει ο Ευρωπαίος και ο Αμερικάνος) μπορείς να κάνεις το βασικό ιατρικό έλεγχο μια φορά το χρόνο και τη δύσκολη ώρα της κρίσης να στηριχθείς στο ΑΨΟΓΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ που υπάρχει σε αυτές τις χώρες. Επομένως δεν αποδεικνύεται καμμία ευθύνη για τον ΝΑΟΚ, τον συνοδό έφορα και τον προπονητή του άτυχου αθλητή!
Πάμε τώρα στις πραγματικές ευθύνες της διοργάνωσης. Όπως γνωρίζουμε όλοι, η ΕΚΟΦΝΣ είναι ενεργό μέλος της FISA και ακολουθεί τους κανόνες της. Επίσης οι διαιτητές μας κάνουν σεμινάρια και δίνουν εξετάσεις κανονισμών από διεθνείς διαιτητές της FISA και γενικά υπερηφανευόμαστε ότι είμαστε εφάμιλλοι του επιπέδου διεθνούς πρωταθλητισμού. Επίσης ο κος Postiglione είναι μέλος της Αγωνιστικής Επιτροπής της FISA, που εκδίδει και τους διεθνείς κανονισμούς αγώνων, και υπερηφανεύεται ότι τα εφαρμόζει όλα αυτά στην Ελλάδα και εκπαιδεύει τους πάντες. Επειδή λοιπόν οι κανονισμοί είναι προσβάσιμοι μόνο στο internet στην ιστοσελίδα της FISA, παραθέτω τα αποσπάσματα:
1. FISA Events Regulations, page 16/41, κάθε οργανωτική επιτροπή έχει άμεση υποχρέωση να καθορίσει Υπεύθυνο Ασφάλειας Αγώνων (Safety Officer) και Ιατρικό Υπεύθυνο (Medical Officer) για τη διάρκεια των Αγώνων.
2. Rules of Racing Part II, Organisation of Regattas 2006, page 9/39, μιλάει για πρώτη φορά για διεθνείς αγώνες αλλά και για αγώνες ομίλων (αναφέρεται η λέξη clubs δηλ. οι κανονισμοί αφορούν και αγώνες κατώτερους από το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα όπως διασυλλογικούς) για κάθε κράτος-μέλος της FISA. Αναφέρεται ότι η Οργανωτική επιτροπή(Πρόεδρος και Δ.Σ. ΕΚΟΦΝΣ, Αλυτάρχης Αγώνων) των εκάστοτε αγώνων δεν έχει ευθύνη για τον ιατρικό έλεγχο των συμμετασχόντων και την καλή τους υγεία ΑΛΛΑ έχει πλήρη ευθύνη για την ασφάλεια και τις ιατρικές υπηρεσίες προς όλους τους παρευρισκόμενους στην εγκατάσταση από το άνοιγμα της εγκατάστασης μέχρι το κλείσιμο αυτής (opening to closing hours)
3. 2006 Rowers and Coaches Handbook (including minimum Guidelines for the Safe Practice of Rowing)στο κεφάλαιο Hyperthermia αναφέρονται διεξοδικά τα απαραίτητα για την οργάνωση του ιατρείου της εγκατάστασης και για τις δυνατότητες που πρέπει να έχει πχ. Αναφέρεται σε ενδοφλέβιες εγχύσεις φαρμάκων δηλ. ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο Διονύσης…..
πχ. Αναφέρεται σε ενδοφλέβιες εγχύσεις φαρμάκων δηλ. ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο Διονύσης…..
Άρα, λοιπόν, έπρεπε η Οργανωτική Επιτροπή του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Κωπηλασίας να ορίσει υπεύθυνο Ασφάλειας -Διάσωσης που θα οργανώσει και εξοπλίσει τα σωστικά μέσα και θα δικαιολογήσει γιατί δεν υπήρχε σωστικό μέσο, μέσα στο νερό, εκείνη την ώρα.
Επίσης έπρεπε να ορίσει έναν Γιατρό Αγώνων ο οποίος να είναι υπεύθυνος για τις ιατρικές υπηρεσίες και τα μέσα διάσωσης πχ. Ασθενοφόρο, καλό και εξοπλισμένο ιατρείο κλπ. Ο γιατρός της ΕΚΟΦΝΣ δεν είναι απαραίτητα και γιατρός των αγώνων εάν δεν έχει οριστεί έτσι με ξεκάθαρη εντολή και κοινοποίηση. Εφ’ όσον το ΕΚΑΒ απάντησε ότι δεν μπορεί να διαθέσει ασθενοφόρο όλες τις ώρες, θα έπρεπε να είχε θέσει το πρόβλημα στην Οργανωτική και αυτή να το συζητήσει και να πάρει μία απόφαση από τις τρείς:
1.Να αναλάβει την ευθύνη ο γιατρός των αγώνων για την ταχύτερη μεταφορά του τυχόν ασθενή στο ιατρείο όπου θα δίνονταν οι πρώτες βοήθειες μέχρι να φθάσει το ΕΚΑΒ (αυτή η λύση απαιτεί μεγάλη δεξιότητα από το γιατρό και ρίσκο, αλλά και, απινιδωτή στο ιατρείο).
2.Να γίνει μίσθωση ασθενοφόρου από ιδιώτη (κοστίζει 80-100 ευρώ η κάθε μεταφορά) ή ιδιωτικές ασφαλιστικές και ιδρύματα, π.χ. Ιατρικό Αθηνών και η La Vie, παρέχουν δωρεάν ασθενοφόρο με την προϋπόθεση να μεταφέρουν τον ασθενή μετά στο Ιατρικό Αθηνών και να κάνουν και διαφήμιση (βλέπε, ικανές Δημόσιες Σχέσεις ΕΚΟΦΝΣ).
3.Να απαιτήσει από το Διευθυντή της Εγκατάστασης του Σχινιά (βλέπε Ολυμπιακά Ακίνητα) τον απαραίτητο εξοπλισμό του ιατρείου.
Επειδή όμως τα Ολυμπιακά Ακίνητα έχουν προσλάβει ως υπεύθυνο της εγκατάστασης ένα άσχετο με τη κωπηλασία, αυτός κάνει ότι του λέει ο Πρόεδρος της ΕΚΟΦΝΣ, κος Γιάννης Καρράς, χωρίς να ζητάει ποτέ σχέδιο Οργανωτικής Αγώνων για να το κρίνει εάν είναι πλήρες ΠΡΙΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ την πολύτιμη αυτή εγκατάσταση στην ΕΚΟΦΝΣ για τους αγώνες. ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι στα Γιάννενα έχουν πνιγεί πολλοί κωπηλάτες πριν αρχίσει ο κος Στάμος να έχει σωστικά όλες τις ώρες και αυτή ήταν η πραγματική αιτία που αμαυρώθηκε στη συνείδηση των ελλήνων κωπηλατών η λίμνη. Έτσι μακροπρόθεσμα κανένας δεν ήθελε να πάει εκεί ή να φτιάξει μια νέα εγκατάσταση για τους Ολυμπιακούς όπως την ονειρευόταν ο κος Στάμος (και η FISA ήξερε καλά για τους πνιγμούς των Γάλλων και δεν ήθελε να ακούσει για Ολυμπιακούς στα Γιάννενα)…. Έτσι λοιπόν αν συνεχίσουμε με αυτό το ρυθμό και τους ίδιους ανθρώπους θα έχουμε και άλλα θλιβερά γεγονότα στο Σχινιά και στο τέλος δεν θα πατάει από φόβο πραγματικά κανένας, πόσο μάλλον να έρθει στο Σχινιά για προπόνηση ξένη ομάδα όπως ελπίζει η ΓΓΑ.
Άρα λοιπόν υπάρχει ευθύνη και από πλευράς Ολυμπιακών Ακινήτων για ελλιπή αξιολόγηση των συνθηκών τέλεσης των Αγώνων Πρωταθλήματος και πιθανές ελλείψεις στο ιατρείο.
Φυσικά μετά το ατυχές γεγονός ήλθε ο πανικός!
Ο φόβος των λοιπών αθλητών ότι κάτι σοβαρό και επικίνδυνο συνέβη και η αδυναμία τους να αντιδράσουν και να αγωνιστούν, φυσικά!
Ο τρόμος όμως των παραγόντων και των προπονητών των Ομίλων ήταν και συνειδητοποιημένος και μεγάλος, γιατί εν γνώσει τους είχαν παρακολουθήσει την εκφύλιση όλα αυτά τα χρόνια και εν γνώσει τους έφερναν τα παιδιά να αγωνιστούν σε ένα πρωτάθλημα ‘’καφενείο’’ με πλήρη ανοργανωσιά. Συνειδητοποιούσαν ότι είχαν ευθύνη, τουλάχιστον ηθική, προς τους γονείς των παιδιών αλλά και προς τους αθλητές τους ίδιους, που τους εμπιστεύθηκαν τα όνειρα τους και το σώμα τους να το ‘’παιδέψουν’’ για να γίνουν καλύτεροι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου